در بسیاری از کشورهای غربی، زنان از رسانه‌های اجتماعی برای نشان دادن حمایت خود از حق لباس پوشیدن یا بدون سوتین بودن استفاده کردند. در ایسلند در روز آزادی نوک پستان در سال ۲۰۱۵، برخی از دانشجویان دختر دانشگاه به‌طور عمدی لباس‌هایی پوشیدند که نشان می‌داد آنها سوتین نپوشیده‌اند و چند نفر دیگر ترجیح دادند برای آن روز برهنه باشند.
عوامل مختلفی پیدا کردن سینه بند مناسب برای زنان را دشوار می‌کند. این موارد شامل استانداردهای بین‌المللی تولید و روش‌های اندازه‌گیری، تنوع سایز سوتین، و تفاوت‌های آناتومیکی گسترده در بین زنان است.
اطلاعات نادرست در مورد سوتین و سرطان در سرتاسر اینترنت پخش شده است «بیشتر از یک مطالعه با چندین نقص علمی الهام گرفته شده است. . . این مطالعه که هرگز در یک مجله معتبر منتشر نشده است، با عوامل خطر شناخته شده در سرطان سینه مانند وزن و سن، که ممکن است با رفتار پوشیدن سوتین مرتبط باشد، سازگاری نداشته است. همچنین، شرکت کنندگان در مطالعه قبل از انجام نظرسنجی، این فرضیه را می‌دانستند.»[۵۹] یک مطالعه خوب در سال ۲۰۱۴ توسط محققان مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون در سیاتل هیچ ارتباط مستقیمی بین پوشیدن سوتین و ابتلا به سرطان سینه پیدا نکرد.
۱ پس زمینه تغییر وضعیت زیربخش‌های پس زمینه ۱.۱ website انواع مختلف "علوم باز انواع مختلف "علوم باز
"سوريون وعرب ينزحون من فيسبوك نحو "تطبيق باز" بحثاً عن حرية أكبر". صحيفة حبر.
۱۳ جغرافیا و مطالعات محیطی ۳.۱۴ علوم انسانی و دیگر مجلات ۳.۱۵ قانون ۳.۱۶ زبان و زبان‌شناسی ۳.۱۷ کتابداری و اطلاع‌رسانی ۳.۱۸ علم مواد ۳.۱۹ ریاضیات ۳.۲۰ پزشکی، داروسازی و علوم سلامت ۳.۲۱ موسیقی ۳.۲۲ تغذیه ۳.۲۳ فلسفه ۳.۲۴ فیزیک ۳.۲۵ علوم سیاسی ۳.۲۶ روباتیک ۳.۲۷ علوم اجتماعی ۴ پانویس ۵ پیوند به بیرون تغییر وضعیت فهرست محتویات مجله دسترسی آزاد
به گفته وکیل او، این زن به‌طور معمول بدون سوتین در انظار عمومی نمی‌رفت و از این الزام «هراسان و ناراحت» بود.[۱۳۳]
توسعه‌دهندگان بازار فرصت‌های شغلی نشان دریافت از بازار
ظاهر ایجاد حساب ورود ابزارهای شخصی ایجاد حساب
در انتاریو، کانادا، پلیس پس از اینکه فاش شد که زنی که در بازداشت به سر می‌برده مجبور بوده سوتین خود را قبل از انجام تست تنفسی درآورد، مورد انتقاد قرار گرفت. پلیس اظهار داشت که از زنان در بازداشت خواسته است تا هر وسیله‌ای را که می‌تواند به عنوان «بند یا کش برای آسیب رساندن به خود یا خفه کردن» از جمله گردنبند، کراوات، بند کفش و سوتین مورد استفاده قرار گیرد را تحویل دهند.
برخی از کارفرمایان همچنان زنان را ملزم به پوشیدن سوتین می‌کنند.[۱۳۶] قوانین مربوط حاکم بر کد لباس محل کار ممکن است کارفرمایان را قادر به القای الزامات پوششی که بین جنسیت‌ها متفاوت است، کنند،[۱۳۷] با این حال در ایالت نیویورک، قانون حقوق بشر کارفرمایان را از «به‌کارگیری استانداردهای آرایش یا ظاهر که الزامات متفاوتی را برای افراد بر اساس جنسیت تحمیل می‌کند، بازمی‌دارد».[۷۱]
نویسنده فمینیست آیریس ماریون یانگ در سال ۲۰۰۵ نوشت که سوتین "به عنوان مانعی برای لمس کردن عمل می‌کند" و یک زن بدون سینه بند " شخصیت زدایی " می‌شود و "نگاه سخت و نوک تیزی را که فرهنگ فالیک به عنوان یک هنجار مطرح می‌کند، از بین می‌برد." از نظر او، نپوشیدن سوتین و سینه‌های زنان اشیایی با شکل ثابت نیستند، بلکه با حرکت زن تغییر می‌کنند و بدن طبیعی را منعکس می‌کنند. یانگ همچنین استدلال کرد که سوتین‌های تمرینی برای تلقین به دختران به این منظور استفاده می‌شود که سینه‌های خود را به عنوان ابزار جنسی در نظر بگیرند و تمایلات جنسی خود را برجسته کنند.
ماریا تتامانتی، وبلاگ نویس مد میامی، با خوشحالی اعتراف کرد که در حالی که از خانه کار می‌کند، بدون سوتین است. "تنها ویژگی مثبتی که از این بیماری همه گیر ناشی می‌شود این است که ما می‌توانیم بدون سینه بند در خانه کار کنیم – بدون سیم، سوتین‌های بیش از حد نرم و بیش از حد پر شده.[۳۸]
پژوهشی هستند (داستانها، مجلات عامه‌پسند، کتاب‌های خودآموز، و مانند اینها خارج از این مقوله هستند).